ZUID’S TROUWE VIERVOETER: NORA
Samen met de charmante zevenjarige herder Nora en haar baasje Kevin, eigenaar van fietsenwinkel Just Ride On, maken we een rondje door de Hoofddorppleinbuurt. Onderweg treffen we meerdere bekenden. Ze groeten Kevin, maar ook Nora krijgt trouw van iedereen een lieve aai over haar kop. Ondanks dat ze hier niet meer wonen, maken ze nog steeds deel uit van deze warme buurt. Kevin: “Ik was hier veel op straat te vinden en keek mijn ogen uit, Nora deed hetzelfde vanaf het balkon.”
GELUK BIJ EEN ONGELUK
“Nora was pas tien weken oud en net twee weken bij ons toen ze werd gebeten door een Stafford. Ze zat in de bakfiets – destijds nog een handmatige, non-electric versie – toen de Stafford erin sprong en haar aanviel. Nora had drie gaten in haar kop; het is een wonder dat ze het heeft overleefd. Het was een enorme schok voor zowel Nora als mijn vrouw Melanie, die haar op dat moment heeft moeten bevrijden. Daarna moesten we Nora op een veilige plek trainen om haar vertrouwen terug te winnen. Het was een geluk bij een ongeluk. De zoektocht naar een afgelegen plek leidde ons uiteindelijk naar onze volkstuin. Het is een heerlijk plekje aan de rand van Amsterdam-Zuid, ver weg van de drukte. Het doet ons denken aan de Veluwe, waar we allebei vandaan komen.”
DIERVRIENDELIJK CAFÉ
Nora rent vooruit naar de deur. “Ze weet dat ze hier koekjes krijgt. Als je het mij vraagt, is dit het meest diervriendelijke café dat ik ken; Pipes & Beans is altijd zo gezellig. Iedereen is hier welkom met zijn of haar huisdier. Deze buurt is sowieso heel gemoedelijk. We hebben een buurtapp, die hebben we de ‘Woef-TangClan’ genoemd. Een groepje mannen die allemaal een hond hebben! Het groen van het Vondelpark is slechts op één kilometer afstand en ons tuintje ligt ook om de hoek. Het liefste zou ik weer in deze buurt wonen. Ook Nora kan hier veilig rondlopen zonder dat ik écht moet opletten – dat is nu wel anders. Gelukkig hebben we een fijne dog-walker die ons vaak ’s middags helpt.“
GEHEIME AANBIDDER
“Bijna een jaar lang stopte iemand liefdesbriefjes en zakjes koekjes in onze brievenbus. Op die briefjesstonden dingen als ‘Jullie hebben zo’n mooie en lieve hond’ en ‘Jullie hond heeft zo’n mooie vacht’. Wij dachten: wie is dit toch, wie doet dit? Tot er op een dag een oudere vrouw uit de buurt voor onze deur stond, en ik het haar zag doen. Ik heb haar wel eens bedankt, maar heb nooit echt begrepen waarom ze het deed. Best apart, al is het natuurlijk heel lief bedoeld.”
ZO BAASJE ZO HOND
“Als Nora en ik iets met elkaar gemeen hebben, dan is het wel onze manier van ‘herderen’. We gaan gewoon rustig zitten en kijken om ons heen. We nemen alles in ons op. Ik vind het heerlijk om de omgeving zo te observeren. Dat zie ik bij Nora ook terug.”
KINDERVRIEND
“Toen Melanie zwanger was van ons eerste kindje, was er één ding waar ik echt bang voor was. Wat als Nora niet goed met de baby om kan gaan en we haar wegmoeten doen? We brachten Nora tijdelijk onder bij haar peetouders, die vaker op haar hebben gepast. Toen ons zoontje Aiden werd geboren en Nora weer thuis kwam, was het meteen goed. Je zag gelijk dat Nora voelde dat er iets veranderd was. Vanaf dat moment was ze een andere hond; rustiger en veel minder veeleisend. Ze is gek op onze kinderen en begroet hen altijd eerst. Pas daarna zijn wij aan de beurt.”