ALBERT VERLINDE: “LEEF HET LEVEN, OOK ALS JE SUCCES MOCHT HEBBEN.”
Van theaterspotlight tot talkshowtafel: Albert Verlinde beweegt zich al decennialang moeiteloos zowel vóór als achter de schermen. Hij was het gezicht van RTL Boulevard, stond aan het roer van zijn eigen theaterproductiemaatschappij en gaf leiding aan Stage Entertainment. Maar waar zijn leven ooit draaide om volle agenda’s en volle zalen, haalt hij nu voldoening uit de kleine dingen van het leven: een wandeling over het Museumplein of een stil moment thuis met zijn partner. “Leef het leven, ook als je succes mocht hebben,” kreeg hij ooit mee van zijn ouders. En dat is precies wat hij nu doet.
We ontmoeten Albert in zijn favoriete hoek bij Brasserie Keyzer. Dit restaurant voelt voor hem als een stukje Parijs, midden in Amsterdam. De glazen serre biedt uitzicht over het Museumplein en de statige, vriendelijke bediening is nog altijd volledig in pak gehuld. Overal hangt kunst, waardoor het net lijkt alsof je in het Rijksmuseum zit. Het nieuwe lichtgroene shirt dat hij heeft aangetrokken, speciaal voor de fotoshoot, past volgens hem helemaal bij het lentethema. Met een kop koffie ploft Albert neer en begint ronduit over zijn leven te vertellen – van carrière tot coming-out, en alles daar tussenin.
Hoe ben je opgegroeid?
“In een normaal gezin met een moeder, vader en drie zusjes. Mijn vader werkte heel hard, door zijn baan verhuisden we ook vaak. Ik ben geboren in Den Bosch, op een gegeven moment zijn we verhuisd naar Schagen, toen toch weer terug naar Vught, en op mijn achttiende ben ik naar Amsterdam gekomen. Ik ben ontzettend liefdevol opgegroeid, we deden alles samen. We waren erg naar binnen gekeerd, heel familiegericht. Met elkaar dingen aangaan, overwinnen en het vooral leuk hebben.”
Wat heb je moeten doen om te komen waar je nu bent?
“Mijn hele werkzame leven is in Amsterdam begonnen. Ik zat drie jaar op de kleinkunstacademie en begon daarna een cabaretgroep. Tot mijn eind-twintigste deed ik mijn ding met een aanvullende uitkering, eerst op school, daarna met de groep het land door, dat was geen vetpot. Ik moest elke week met mijn briefje naar het UWV. Dat heb ik een paar jaar volgehouden, daarna vond ik dat het tijd was voor een serieuze baan. Ik begon achter de schermen als junior producer bij de AVRO, mijn eerste baan met een normaal salaris. Maar ik had natuurlijk de theateropleiding gedaan en wilde naar de voorgrond. Dus tijdens mijn sollicitatie had ik dit laten vallen. Gek eigenlijk, dat je dat doet tijdens een sollicitatie, maar het heeft uiteindelijk wel gewerkt.”
Zou je dan zeggen; ‘alle begin is moeilijk’?
“Ik dacht vooral: ik heb mijn hele leven nog om keihard te werken. Daarnaast moet je op werkgebied zowel mazzel hebben als de kansen inzien. Nadat ik werd aangenomen als junior producer bij de AVRO, volgde ik cursussen in presenteren en produceren. Maar bij de AVRO lukte dat presenteren niet echt. In 1992 zou het programma Showtime van start gaan, de presentatie was nog niet ingevuld. Bert van der Veer, destijds directeur van RTL, had ooit tegen me gezegd, ‘Waarom presenteer jij niet zo’n entertainmentprogramma?’ Dus toen ik dat bericht over Showtime voorbij zag komen, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en RTL gebeld. Ik kreeg Bert’s secretaresse aan de lijn en vroeg of zij hem wilde helpen herinneren aan wat hij tegen mij had gezegd. Dat werkte: ik mocht langskomen voor een screentest, en niet veel later had ik de job.”
Dus hard werken, mazzel en lef?
“Ja, je moet de kansen zien en met beide handen aangrijpen. Tegen de generatie van nu zeg ik vaak: doe het gewoon, ook al zit er geen geld in. Als je iets leuk vindt en je bent er goed in, komt de rest vanzelf. Geld is lang niet alles. Toen ik met Showtime begon dacht ik dat ik in één klap wereldberoemd was — er keken ook miljoenen mensen, want er waren maar weinig zenders. Maar als ik die eerste uitzendingen nu terugkijk, was ik helemaal niet klaar om te presenteren. Ik droeg felle jasjes, had geblondeerd haar, ik leek wel een soort Ken. Op een dag werd ik gebeld door Edwin Evers. Hij had me op de radio gehoord en vroeg of ik elke maandagochtend een rubriek over showbizz wilde doen. Ik kreeg er niet voor betaald, maar het was goed voor mijn cv. De rubriek werd snel heel populair. Ik maakte toen al grappen over entertainment, met een vleugje van mijn privéleven erbij, en dat viel op. In 2001 werd ik gebeld voor RTL Boulevard, ze wilden mij specifiek hebben, vanwege die sfeer die ik bracht bij Edwin Evers. De rest is geschiedenis.”
Hoe heb je het gehad bij Boulevard?
“Het was fantastisch. Ik heb het vijftien jaar met plezier gedaan. Het was heel hard werken, want ik ben in dezelfde periode mijn productiebedrijf begonnen, wat steeds groter werd. Uiteindelijk heb ik mijn bedrijf verkocht aan Joop van den Ende en werd ik directeur van Stage Entertainment, terwijl Boulevard dagelijks doorliep. Maar ik had het voor geen goud willen missen. Het was pionieren, zo’n programma bestond nog niet. Maar ik was niet voorbereid op wat ik allemaal over me heen gekregen heb. Als ik dacht een grappige opmerking te hebben gemaakt, stonden alle ochtendkranten er de volgende dag vol mee. Desondanks heb ik het er altijd enorm naar mijn zin gehad. Overigens is het nog steeds heerlijk om naar te kijken, al heeft het misschien wat minder sterallure dan vroeger.”
Heb je veel over je heen gekregen in die tijd?
“Ja, dat is gelijk ook het merkwaardige aan Boulevard. Ik heb het vijftien jaar gemaakt, ben nu bijna tien jaar weg, en mensen praten er nog steeds over. Er zijn niet veel programma’s, laat staan presentatoren, bij wie dat gebeurt. Ik denk dat het vooral kwam omdat het zo’n nieuw programma was. En als er uitspraken op het randje waren, dan liep ik nooit weg voor mijn verantwoordelijkheden. Als presentator ben je het gezicht van een programma, daar teken je voor. Als er dan iets gebeurt, kan je niet naar het team gaan wijzen. Dat maakte mij ook niet uit, ik ving de klappen altijd op. Ik ga ook liever zo door het leven dan dat ik een scheidlijster ben en me verstop achter de eerste de beste stagiair.”
Heb je wel eens getwijfeld aan je keuzes?
“Ik heb Hart van Nederland, Showtime, Shownieuws – allemaal zelf mee opgebouwd. Maar toen ik na Hart van Nederland overstapte naar RTL, reed ik na de eerste uitzending huilend naar huis. Ik dacht echt: waarom heb ik die zekerheid opgegeven voor dit? Achteraf kan ik zeggen dat ik die keuze gemaakt heb omdat ik anders later zou denken ‘was ik daar maar bij geweest’. Er is één moment geweest waarop ik het echt niet meer trok. Ik ben toen zelfs even onder de radar gebleven. Mensen zien vaak alleen het programma, maar het is veel meer dan dat. Je staat continu aan: de opnames, het reizen, de telefoontjes van artiesten – leuk of niet – en alle nazorg die erbij komt kijken wordt vaak vergeten.”
Benieuwd naar het hele interview met Albert Verlinde? Lees het in de Zie Oud Zuid van juni.
