DANNY & ANN DOMINIQUE OVER HET HUISJE-BOOMPJE-BEESTJE LEVEN

door | feb 7, 2023

Ze zijn precies zes jaar samen op het moment dat we afspreken en zitten nog steeds op een roze wolk. Afgelopen september is hun tweede dochter geboren, waarmee ze hun gezin als compleet bestempelen. Ze genieten met volle teugen van het huisje-boompje-beestje leven en hebben beiden een nuchtere, relaxte kijk op het ouderschap. Hun geheim? “Geen boeken lezen, die hadden ze in oertijd ook niet!”

Terwijl baby Scottie slaapt en de driejarige Fallon zich goed weet te vermaken met al het speelgoed van de luxe CYBEX boetiek in de P.C., spreken we de jonge ouders over hun eerste ontmoeting, de komst van hun tweede en delen ze hun million-dollar-tips voor aanstaande ouders.

 

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?

Danny: “Ik was in een restaurant in Buitenveldert om de zestigste verjaardag van mijn oom te vieren. We waren met alleen maar mannen. Do zat aan de bar te eten en ik dacht op een gegeven moment: zij ziet er leuk uit! Dus ben ik erop afgestapt. Alleen was ik al in zo’n beschonken toestand dat zij echt dacht: wat is dit? Ik had volgens mij ook nog gezongen en weet ik wat allemaal.”Ann Dominique: “Ik zat alleen aan de bar te eten, dat deed ik heel vaak na mijn werk omdat een van m’n vriendinnen daar werkte. En toen zaten zij daar inderdaad met een hele groep. In eerste instantie dacht ik dat hij nog gewoon een vriendin had, dus ik had er verder helemaal geen bedenkingen bij. Mijn vriendin wist me toen te vertellen dat dat uit was…”D: “Alleen was ik jouw naam vergeten, dus kon ik je niet meer opzoeken.

Twee weken later liet een vriend toevallig haar Instagramprofiel aan mij zien, ik heb haar toen direct een berichtje gestuurd. Dat was met de kerstdagen en rond oud en nieuw hebben we voor het eerst afgesproken. Twee maanden later woonden we al samen.”A: “Nu zes jaar later en twee kinderen verder!”D: “We waren beiden ook wel op zo’n punt in het leven dat we veel hadden gezien. We wisten eigenlijk gelijk al dat het goed zat.”

In september is jullie tweede dochter geboren. Ik kan me voorstellen dat het dan wel iets drukker wordt in huis, hoe is dat voor jullie geweest?

A: “Ik vind het eigenlijk veel leuker! Nu zijn we echt compleet! Maar dat komt ook omdat ze zo relaxt, makkelijk en lief is. Eigenlijk net Fallon nummer twee, zij was namelijk ook heel rustig. Het is ook handig dat ze precies drie jaar leeftijdsverschil hebben, want dan kan Fallon mij ook een handje helpen. Dan vraag ik haar bijvoorbeeld om een luier van boven te halen en dan doet ze dat vol trots. Ze is mijn kleine hulpje in huis!”D: “Wat voor ons heel erg scheelt is dat het gewoon twee hele makkelijke kinderen zijn.”

Volgens mij zijn jullie zelf ook heel relaxed! 

A: “Ja klopt, ik krijg ook weleens berichtjes via Instagram met de vraag hoe dat bij ons zit met de sprongetjes. Dan denk ik: sprongetjes? Dat kennen wij helemaal niet.D: “Wij hebben helemaal geen boek gelezen of zwangerschapsyoga gevolgd. Vroeger in de oertijd hadden ze ook geen boeken die je vertelden wat je kind heeft. Ik denk dat je zelf wel aanvoelt wat je kind op dat moment nodig heeft. Dat is toch veel beter dan dat je kind zit te huilen, en dat je denkt: ojee, dat klopt niet volgens het boekje. Dan zit je ook met je handen in het haar. Ieder kind is in principe anders.” A: “Tuurlijk vraag ik weleens aan mijn moeder of schoonmoeder hoe zij bepaalde dingen hebben gedaan, maar verder doe je het toch op je eigen manier.”

 

Advertentie

Herken je ook al iets van jezelf in hen terug? 

A: “Fallon is precies Danny! Vooral als ik verhalen van zijn moeder hoor dat Danny vroeger ook verkleed ging en een microfoon pakte. Dan stuur ik haar een foto van Fallon en zegt ze: ‘Oh, ik moest eerst even drie keer kijken, want ik dacht dat het Danny van vroeger was’. Qua innerlijk en uiterlijk is ze precies Danny!”D: “Terwijl ik nu helemaal niet meer zo ben; zo druk en mal. Klinkt heel gek met mijn baan. Maar als ik hetzelfde zou kunnen doen zonder bekend te zijn, had ik dat met alle liefde gedaan.”

Wat willen jullie je kids graag meegegeven?

A: “In ieder geval dat ze mogen doen wat ze zelf willen! Gewoon lekker zichzelf zijn!”D: “Ik hoop vooral niet dat ze de entertainmentindustrie in willen. Gewoon lekker studeren en werken. Het is natuurlijk mijn werk, en niet dat ik het niet leuk vind, maar als ik het op een andere manier had kunnen doen, had ik dat gedaan. Ik vind het zingen heel leuk, maar alles eromheen… Het is een heel scheef verhaal, maar als zij lekker gaan studeren en een baan hebben, lijkt mij dat voor hen veel leuker.”A: “Ik heb van mijn ouders ook altijd meegekregen om hard te werken. Wij hadden vroeger een manege, dus vanaf mijn twaalfde stond ik al patat te bakken en koffie te serveren. Mijn moeder heeft altijd achter mijn broek aangezeten, maar ze had wel gelijk. Ze mogen heel veel van mij, maar ze moeten wel hard werken en hun school afmaken.”D: “Eruit halen wat erin zit! Dat heb ik eigenlijk ook weer van mijn kinderen geleerd. Ik ben nu zakelijk misschien wat harder geworden dan voorheen en doe nu alleen nog maar de dingen die ik zelf leuk vind. Als dat mensen niet bevalt, so be it!” 

Wat vinden jullie het leukst aan de babyperiode? 

A: “Ik vind het heel leuk dat ze zo klein is en de hele dag lekker bij mij ligt, terwijl ik eigenlijk heel veel moet doen in huis. Maar dan denk ik: laat maar, dit is de laatste keer dat ik dit meemaak.”D: “Ik vind het ook het fijnst als ze bij me liggen, lekker knuffelen. En bij Fallon wordt dat al steeds spaarzamer. Maar haar leeftijd heeft ook weer iets leuks, zoals ‘s ochtends als ze dan uit bed komt en tussen ons in kruipt. Eigenlijk heeft het allemaal wel iets. Vrienden van mij zeggen weleens dat ze met de babyleeftijd niks kunnen. Dan denk ik: hoezo kan je daar niks mee?”A: “Ik vind het ook heel grappig dat Fallon nu heel erg gaat kletsen, dan vraag ik me soms echt af hoe ze erbij komt! Laatst hadden we een discussie in de auto – niet eens ruzie – en toen zei Fallon: ‘Stop! Mama, zeg sorry tegen papa!’ Dan denk ik: hallo?”D: “Papa is de beste, zegt ze altijd!”

Hebben jullie nog tips voor aanstaande ouders? 

D: “Ik geloof er heel erg in dat je zelf alles wel oppikt. De eerste keer verschonen vond ik bijvoorbeeld veel gemakkelijker dan Do. Ik heb gezien hoe ze eruit kwam, dus die is lenig zat! Hup, benen hatsiekidee! Als alles lichamelijk goed gaat, zou ik er gewoon zoveel mogelijk van genieten en er heel relaxt naartoe leven. Je kan je wel druk gaan maken, maar je kan je toch niet voorspellen hoe het gaat verlopen. Wij hebben ontzettend veel geluk met twee hele makkelijke kinderen. Als jouw kind je de hele dag gek maakt, dan kijk je heel anders naar het ouderschap dan hoe wij ernaar kijken. In ons geval zouden we er wel zes kunnen nemen! 

 

 

Mensen vragen weleens of er niet nog een jongen bij moet, maar dan ben ik straks net Robert ten Brink en zit ik met vijf dochters op de bank! Het is helemaal goed zo!”A: “Gewoon lekker jezelf zijn inderdaad. En praktisch gezien kan ik CYBEX aanraden, dat is echt een snoepwinkel. Al onze vrienden lopen met een kinderwagen van die winkel. Het is mooi en veilig, wat je wil je nog meer! Verder koop ik graag de kleertjes bij Donsje, dan maken we er vaak een lunch- en winkeluitje van en gaan we na het shoppen gezellig met z’n vieren een broodje eten bij Van Dam. We nemen de kids eigenlijk overal mee naartoe. Na mijn bevalling zaten we binnen een week weer met z’n allen in een restaurant!”