WINONAH DE JONG: ‘HET ZIJN DE MENSEN OM JE HEEN DIE HELPEN OM SUCCES TE BEREIKEN.”
She’s back! Na jarenlang de wereld te hebben rondgereisd voor de voetbalcarrière van manlief Nigel de Jong, keerde modeontwerper Winonah de Jong (43) met haar gezin terug naar de plek waar het allemaal begon: Amsterdam. Gedreven door haar Surinaamse positiviteit en Amsterdamse doorzettingsvermogen heeft Winonah tijdens de jaren op internationale bodem niet stilgezeten en haar gelijknamige high-end fashionmerk uit de grond gestampt. Met WINONAH veroverde ze in een mum van tijd een plek in de modewereld. Na op bijna alle continenten te hebben gewoond, speelt familie De Jong weer een thuiswedstrijd in hun prachtige stulpje vlak bij het Vondelpark.
We ontmoeten Winonah op haar favoriete plek in Zuid: Lillie Wine Rebel op de Van Breestraat. Ook
wel haar tweede thuis – wij begrijpen wel waarom. Terwijl het voorjaarszonnetje doorbreekt, brengt het idyllische terras van de wijnbar een vleugje Parijs naar Oud-Zuid. Precies wat ze zo kan waarderen aan het Amsterdamse leven: de bruisende stad om je heen, de bakker op de hoek, je favoriete koffietentje dichtbij huis en genieten van de zon in het Vondelpark. De perfecte setting voor een nieuwe start, al zegt ze zelf.
Hoe vond je het om een groot deel van je jeugd op te groeien in Amsterdam?
“Op mijn vijftiende kwam ik naar Amsterdam vanuit Paramaribo. In het begin was het verschil met Suriname heel groot, om maar te zwijgen over de temperatuur. Gelukkig maakte ik snel vrienden, ik ging gelijk naar school en paste prima in het leven. Ik kon goed aarden en had leuke mensen om me heen. Amsterdam zit echt in mijn hart.
Het maakt niet uit waar ik heb gewoond of naartoe heb gereisd, Amsterdam is een deel van mij. Ik ben hier ook anders ontwikkeld dan in Suriname, dit is de plek waar ik volwassen ben geworden. Op mijn tweeëntwintigste ging ik hier weg, dus mijn ontwikkelende jaren heb ik wel in Amsterdam gespendeerd.”
Hoe was het leven in Suriname?
“Het leven in Suriname was totaal anders dan wat ik hier leid. Het valt eigenlijk niet te vergelijken. Ik kom absoluut niet uit een welvarend gezin, alles wat ik heb gedaan komt puur vanuit mijzelf, vanuit eigen kracht. Nigel had dat ook, daar kwam onze eerste klik ook vandaan. We kunnen elkaar daarin goed vinden. Ik ben vanaf nul begonnen, ik had in mijn wildste dromen niet durven denken dat ik mijn eigen carrière zou hebben.”
Heb je altijd al geweten dat je iets met fashion wilde doen?
“Ik was altijd al bezig met wat ik droeg, hoe ik eruitzag. Echt een meisje-meisje. Vroeger was ik bijvoorbeeld helemaal gek op Madonna. Ik had zo’n trommeltje met haar portret erop dat ik meenam naar school. Het grappige is dat die fascinatie nog steeds terug te zien
is in de collecties die ik met WINONAH heb gemaakt. Het eren van de vrouwelijke vormen. Ik herinner me nog zo goed hoe Madonna tijdens haar show in 1990 die iconische Jean Paul Gaultier bustier droeg – dat beeld is me altijd bijgebleven. Het was zo’n iconisch moment, dat werd mijn inspiratie. In mijn collecties kwam een bustier dan ook bijna altijd terug. Ik bén ook echt die vrouw: lekker bold, gewoon gaan en doen!”
Wat heb je moeten doen om te komen waar je nu bent?
“Vooral doorzetten. Toen ik WINONAH begon, woonde ik in Milaan en wist ik nog maar de helft van wat ik nu weet. Je begint met een droom en je gaat ervoor. Dat is ook iets waar mijn vrienden me om kennen: ik zie geen beren op de weg. Ik focus me op het eindresultaat en ga er voor de volle honderd procent voor, met oog op de beste kwaliteit. Bij WINONAH was dat niet anders. Soms ging ik ergens blind in, zonder precies te weten hoe het moest. Achteraf dacht ik weleens: had ik dat maar anders gedaan. Maar
dat is altijd achteraf. Het belangrijkste is dat ik het heb gedaan. Ik heb dat moment gepakt en ben ervoor gegaan. Waar ik nu sta maakt me heel trots, want ik heb echt iets moois neergezet. Ondernemen gaat nu eenmaal met vallen en opstaan, dat is een belangrijke les voor mij geweest. Als ik nu opnieuw zou beginnen, zou ik die ervaring zeker meenemen.”
Hoe was het om een high-end merk op te zetten in zo’n grote fashionstad?
“Dat was natuurlijk prachtig! Het voelde als een
droom die uitkwam, en ik was gezegend met de juiste professionals om me heen. Mensen denken misschien:
je woont in Milaan, dus je start een kledingmerk, maar je moet het wel écht doen en dan ook doorzetten. Ik heb dat moment gegrepen. Ik had ook kunnen denken: ik heb twee jonge kinderen en een man die constant reist voor zijn werk, maar ik wist altijd dat ik mijn eigen ding wilde blijven doen. WINONAH was hierin ideaal, omdat ik eigen baas was. Ik had een geweldig team om me heen verzameld – superflexibel, nog steeds trouwens – die begrepen dat wij veel moesten verhuizen. Dat was ontzettend fijn. Ik kon dingen loslaten en het vertrouwen was er volledig. Toch werd het de laatste jaren steeds moeilijker, vooral tijdens onze tijd in LA en Qatar. Ik ben een perfectionist en wil overal bovenop zitten, en dat werd steeds lastiger te combineren.”
Hoe was de balans tussen jouw carrière in de modewereld en Nigels voetbalcarrière?
“Nigel is altijd heel trots geweest, echt mijn grootste supporter. Hij zei ook altijd: ‘Als dit is wat jou gelukkig maakt, dan gaan we dit gewoon doen.’ Het is zo mooi dat we elkaar het succes gunnen. Wat ik zei, ik wil altijd graag mijn eigen ding blijven doen, en dat heeft hij ook altijd gesteund. Ik ben daar ontzettend dankbaar voor, dat ik een man heb die dat begrijpt. Voor Nigels werk reisden we de hele wereld over, terwijl ik ‘zo maar even tussendoor’ een kledingmerk succesvol op de markt heb gezet. Ik geloof dat het succes van mooie dingen niet alleen zit in wat je doet, maar vooral in de mensen om je heen die je daarbij helpen. Je doet het nooit alleen. In mijn geval heeft mijn man me daarin altijd volledig gesupport.”
Je merk werd al snel internationaal geprezen en gedragen door celebrities als Gigi Hadid, Katy Perry en Kourtney Kardashian! Hoe voelde dat?
“Ik had WINONAH opgestart en dacht: ik zit nu in Milaan, ik wil heel graag op de officiële kalender van de Fashion Week. Dus trok ik de stoute schoenen aan en leverde mijn business plan in. Eigenlijk had ik niet eens verwacht dat ze überhaupt zouden reageren – de selectie is daar zó streng. En toen kregen we ineens een mail: we waren aangenomen! Dat moment was pure euforie, ik kan het niet beschrijven. Opeens stond mijn merk op de kaart en ging alles in een stroomversnelling. En die sterren? Die waren natuurlijk de kers op de taart. Daar doe je het uiteindelijk voor. Het motiveerde me enorm om verder te gaan – je merk wordt gewaardeerd en gedragen. Dat voelde als een enorme duw in de juiste richting. Ik ben er ontzettend trots op.”
Benieuwd naar het hele interview met Winonah de Jong? Lees het in de Zie Oud Zuid van maart.